viruswaanzin.be

Oct 15, 20203 min

Belgische burgers vs. Belgische Staat inzake Corona

Wat een theater! - Hof van Beroep Brussel___

Woensdag 14 oktober – Belgische burgers versus Belgische Staat inzake Corona

De camera’s en microfoons van alle wereldnieuwszenders hadden er moeten bij zijn om het spektakel dat zich die dag afspeelde te registreren. Bij ontstentenis daarvan bieden wij u onderstaand notendopverslag aan.

Plaats van het drama: het Justitiepaleis van Brussel, nog altijd impressionant maar sinds decennia met stellingen ingepakt, meer bepaald raadkamer 32. Je komt er alleen in 1° na geduldig tussen dranghekkens aan te schuiven om dan gecontroleerd en gescand te worden als potentiële terroristen en 2° met muilkorf. Uiteraard. Om daarop toe te zien doet Vrouwe Justitia haar blinddoek wel af.

Actoren: een rechterstriumviraat op het podium, twee gladiatoren in de juridische arena en op de tribune twee journalisten en twee van de 400 klachtindieners: Maxime en ondergetekende.

Wat vooraf ging: woensdag 24 juni was in eerste aanleg de klacht behandeld van 200 (sindsdien verdubbeld naar 400!) verontwaardigde burgers tegen de waanzinnige corona-maatregelen. Uitspraak van die rechter: 1° dit is de verkeerde rechtbank – ga naar de raad van state 2° het argumentarium is van een bedroevend intellectueel niveau.

Bij de Raad van State kwam we deze tropische zomer van een polaire kermis terug: 1° voor uiterst dringende noodzakelijkheid moet je het onmogelijke kunnen aantonen, nl. onherstelbare schade en 2° het advies van de staats-experten = het evangelie, waar zij niet in tussen willen komen.

Het begon bemoedigend: 1° de hoofdrechter ging zitten en gaf eenieder de toestemming de muilkorf terzijde te leggen en 2° hij gaf duidelijk te kennen dat hij voor deze zaak heel de dag vrij had gemaakt, hetgeen hij uitdrukkelijk aan onze advocaat enkele keren herhaalde: “ neem gerust alle tijd, meester Verstraeten “.

En Michaël begon aan zijn betoog met de gedrevenheid van zijn naamgenoot-aartsengel vurig strijdend voor waar-, nuchter- en rechtvaardigheid. Ondersteund door een powerpoint waaraan hij tot laat in de nacht had gewerkt, maakt hij deskundig brandhout van het huidig corona-beleid dat gebaseerd is op twee veronderstellingen: 1° sinds begin dit jaar is er in ons land een extreem besmettelijk en dodelijk virus en 2° gezien de almaar stijgende cijfers moeten we uitzonderlijke maatregelen verplichtend opleggen.

In essentie was en blijft onze aanklacht: 1° de cijfers van te verwachten, besmettelijke, zieke, gehospitaleerde, genezen en overleden mensen zijn absoluut onbetrouwbaar en schromelijk overdreven en 2° waar zijn de wetenschappelijke gronden voor al die maatregelen, die niet-effectief, over gans de lijn ongezond en ten diepste ontmenselijkend zijn?

De rechters volgden dit schitterend betoog van drie (!) uur met geconcentreerde aandacht, wat bleek uit hun lichaamstaal en een aantal vragen tussendoor. Ze waren duidelijk overtuigd van het belang van deze zaak. Het drong zichtbaar tot hen door dat al die maatregelen niet alleen enkele jaren zouden kunnen duren maar zelfs het nieuwe normaal worden. Deze hele crisis is aantoonbaar georchestreerd via de WHO, die het Chinese model wereldwijd heeft opgelegd en alle staten onder druk zet om via dagelijkse berichten er de angst bij de bevolking stevig in te houden. Op die manier ontstaat er een algemene bewustzijnsvernauwing, waarbij normaal tot zelfs heel intelligente mensen hun gezond, kritisch verstand verliezen en zich conformeren in een mate die zij zelf voorheen zouden omschreven hebben als totaal waan-zinnig.

Na de middagpauze kwam de krullebol-advocaat van de tegenpartij aan het woord. De sfeer was totaal anders. De rechters ondergingen quasi achteloos zijn verweer, waarbij ergerlijk rond de kern van de zaak werd gedraaid: waar zijn de bewijzen? De aangehaalde argumenten gingen niet veel verder dan 1° we moeten toch ‘iets’ doen en 2° alle landen doen ongeveer hetzelfde.

De hoofdrechter kreeg het een paar keer op zijn heupen: 1° “ Zijn er nu twee Belgische Staten? “ toen die jonge advocaat zei dat hij twee clienten had, nl. minister van Binnenlandse Zaken en ministerie van Volksgezondheid en 2° toen de raadsman van de overheid waarschuwend-chanterend eindigde door te wijzen op de verregaande politiek-maatschappelijke gevolgen van een vonnis, waarin de bezwaren van ons zouden bevestigd worden.

Tot slot werd er nog wat over en weer gedebatteerd. Op de vraag van de vrouwelijke bijrechter naar betrouwbare actuele cijfers werd het stil: die zijn er niet …

Om 9u waren we binnengegaan, om 17u stonden Michael en wij buiten nog wat na te praten. De uitspraak is voorzien op 25 november ten laatste. Het belang is niet min: het gaat over onze rechten, vrijheden, privacy, gezondheid en zelfs toekomst.

We waren het erover eens: de kans dat deze rechtbank het bestreden vonnis van de eerste rechtbank simpelweg zal bevestigen is quasi nihil. Maar hoe ver zullen deze drie mensen willen gaan? De hoofdrechter heeft in ieder geval de reputatie van onafhankelijk te zijn en het gelijk te durven geven aan wie dit op overtuigende wijze kan bewijzen.

Onze advocaat en drijfstang van VZW Viruswaanzin heeft in ieder geval zijn standbeeld al verdiend, dat centraal op het plein voor het Justitieel Colosseum in Brussel een passende plaats zou kunnen krijgen.

Verslaggever van dienst Peter Vereecke

422965
122