39 miljard euro extra begrotingstekort?

Voor dat bedrag bouw je 119 ziekenhuizen met in totaal 78000 bedden...

Volgens een artikel in De Tijd zorgt de Coronacrisis voor een extra begrotingstekort van 39 miljard euro (53 – 14 (origineel begrotingstekort voor de coronacrisis)

Het AZ Sint-Maarten te Mechelen, een recent state-of-the art ziekenhuis, kostte 327 miljoen euro om te bouwen en huisvest 654 bedden. Met 39 miljard euro zou je dus 119 ziekenhuizen kunnen bouwen, wat goed zou zijn voor 78000 bedden.

We cijferen onszelf hier even in het belachelijke natuurlijk: zoveel ziekenhuizen hebben wij als land niet nodig. De reden echter dat we de tijd nemen om dit artikel te schrijven is, dat wij als land, ook een actieve houding zouden kunnen aannemen in plaats van weg te vluchten.

In de dierenwereld is dit gekend als fight or flight.

Tot op heden hebben wij als land voornamelijk aan flight gedaan: lockdownmaatregelen in de hoop dat het goed komt. Een lockdown is echter geen langetermijnoplossing die er terug voor zorgt dat we ons normale leven kunnen hervatten. Deze maatregelen kosten echter heel veel geld omdat de economie stilvalt. Dit geld gaat niet verloren als de economie blijft draaien. Sterker nog, ze zou kunnen blijven groeien.

Uiteraard zijn er 2 grote uitdagingen aan dit verhaal: De bouwsnelheid en de bezetting

Uitdaging 1: Bouwsnelheid - “Een nieuw ziekenhuis opzetten duurt te lang”

Volgens het klassieke bouwproces, duurt dit inderdaad lang. Uiteraard bevinden we ons in een crisis. Het hele vergunningstraject zou dus gewoon al versneld kunnen worden.

Verder het bouwtraject: ook hier is ruimte voor snelheid: door meer te betalen zou een werf 24/7 kunnen blijven draaien Het gros van de werven in België draait niet ’s nachts of in het weekend. Hier zit dus marge inzake projectduur. En door een ziekenhuis in meerdere units op te splitsen, kunnen meerdere bouwbedrijven tegelijk werken aan sites. Er zijn heel sterke hoofdaannemers in België, die heel planmatig werken en die dit zouden kunnen realiseren. Verder zijn er heel wat prefabbeton bedrijven in ons land die volcontinu kunnen blijven draaien en de elementen kunnen produceren zodat deze projecten sneller uitgevoerd worden.

Er zijn nog andere oplossingen: er zijn firma’s die actief zijn in de modulaire bouw, die snel een extra tijdelijke capaciteit zouden kunnen bouwen. Wij zijn uiteraard geen bouwkundigen. We zijn er wel zeker van dat bouwkundigen hier met een veel beter plan zouden uitkomen dan een leek. En met veel meer oplossingen. Als China dit kan, kunnen wij dit toch ook?

Uitdaging 2: Bezetting – “Er zijn niet genoeg zorgkundigen om deze ziekenhuizen te laten draaien”

Een tweede uitdaging is genoeg mensen vinden om het ziekenhuis te laten draaien. In het nieuws duikt op dat we nu al met een tekort zitten van zorgpersoneel. Opnieuw, wij zijn geen dokters. Wij vermoeden echter dat veel zorgkundigen en artsen bezig zijn met zaken die ze erbij moeten nemen: materiaal klaarzetten of voorraden aanvullen, patiëntenadministratie… Kunnen deze zaken gedelegeerd worden aan niet-zorgkundigen?

Verder zullen ook niet alle ziekenhuizen optimaal ingericht zijn om COVID te bestrijden: ze zijn echter ooit gebouwd om te fungeren als algemeen of gespecialiseerd ziekenhuis en niet als COVID ziekenhuis. Door de zorgkundigen te ontlasten van ‘niet’- zorgkundige zaken en door de nieuwe ziekenhuizen optimaal in te richten voor de bestrijding van corona zou je dus efficiënter moeten kunnen werken (klassieke Henry Ford-principes).

Verder zou je zorgpersoneel kunnen opleiden dat slechts één pathologie moet kunnen behandelen: Covid-19. Iedereen in de zorg is ooit gestart met een opleiding maar zonder ervaring. Zouden we niet in een sneltempo mensen kunnen opleiden om (enkel Covid) te kunnen behandelen? Tussen alle mensen die vandaag als niet-actieve bevolking geregistreerd zijn moeten er toch mensen zitten die deze opleiding kunnen volgen en vervolgens aan de slag kunnen gaan?

De voordelen

Een reactieve aanpak zou de volgende voordelen met zich meebrengen: De economie zou kunnen blijven draaien Het zorgpersoneel zou niet uitgebrand raken omdat de workload verdeeld raakt Er zou een groepsimmuniteit kunnen ontstaan doordat we meer mensen kunnen behandelen Minder doden door gebrek aan beweging, sociaal contact en isolatie De mensen zouden terug gelukkiger worden, zaken kunnen plannen, genieten van het leven

De nadelen

Het enige nadeel is dat het (veel) moeite kost. En initieel geld.

Conclusie?

Uiteraard hebben we hier nog geen uitvoerige analyse over gedaan maar inituïtief lijkt dit toch enigszins haalbaar en een andere aanpak?

Is het niet de moeite om met experts uit de bouw en de zorg dit idee een kans te geven?

Ik zien graag jullie reactie tegemoet...