Blijft de wortel van vrijheid eeuwig voor de neus hangen?

Vandaag op de agenda: Het Overlegcomité.

De boodschap is duidelijk, ook vandaag verwacht niemand versoepelingen van de overheid. Het gaat goed met de cijfers, alle dalingen die ingezet zijn, houden aan, maar niets wijzigt qua beperkingen en verboden.

De regering probeert nu het beeld te verkopen van een 'Gallisch dorpje, omringd door rode zones', omdat op dit moment de cijfers in België veel beter zijn dan in de buurlanden. Veel heeft te maken met het feit dat de situatie hier veel sneller dramatisch werd, waardoor sneller maatregelen genomen werden.

Maar de beleidsmakers kijken nu veel meer naar de ziekenhuisopnames en bezetting van de bedden, dan de besmettingen zelf. En die zijn nog niet van die orde dat een versoepeling blijkbaar al kan. Zeker niet omdat patiënten nu gemiddeld langer behandeld worden, en er ook meer 80-plussers in het ziekenhuis liggen. Men is dus 'beter' geworden in de behandeling, maar dat weegt op het systeem.

Dat betekent dat een heel pak groepen, onder meer de amateursporters vanaf 13 jaar, maar ook de contactberoepen, opnieuw in de kou blijven staan. Enkel voor de rijscholen zou er een uitzondering gemaakt worden.

Opvallend: in Franstalig België is men toch al meer bereid na te denken over het idee om te versoepelen. Daar drong de MR nog op aan, en ook Yves Coppieters, professor aan de ULB, stelde vanmorgen "dat voor hem wel aan versoepelingen kan worden gedacht". Aan Vlaamse kant durft niemand dat nog te zeggen, daar is de publieke discussie het monopolie van hetzelfde kransje specialisten.