Het gaat maar door

Hoe ver weg ben je als journalist om op één en dezelfde pagina het volgende te schrijven:

• 14,4 % van de Belgische bevolking heeft antistoffen.

• In totaal raakten 641.411 Belgen besmet met het virus.

14,44 % van de Belgische bevolking met antistoffen betekent dat 1.641.600 mensen besmet zijn geworden. Dan kan je denken dat die 641.411 een schrijffout is, en dat men het ééntje ervoor vergeten is. Maar dat is het niet. 641.411 is precies het getal dat op de website van Sciensano staat als het aantal “Cases” op 30.12.2020.

Dat de factcheckers dat laten passeren toont aan dat zij hun naam niet waard zijn. Deze mensen zijn in werkelijkheid “opinioncheckers”. Censuurpolitie.

Tweede kemel die de censuurpolitie laat passeren is de volgende. “Bloeddonoren zijn representatief voor de gezonde Belgische bevolking.” Waaruit wordt afgeleid dat 14,4 % van de Belgische bevolking antistoffen heeft. Leest u dat even opnieuw. Inderdaad. Wie de ziekte heeft wordt niet meegeteld. Dat komt omdat wie Covid heeft, geen bloed mag geven. En dat tot 2 weken na de laatste symptomen. Zoals de 20.000 doden, worden zij niet meegeteld om te weten te komen hoeveel mensen er besmet zijn geraakt. Dat in de vorige studies een daling van het aantal serologisch seropositieven werd vastgesteld, daar vindt men in dit artikel niets over terug. Laat staan over het gegeven dat er niet zo veel +85-ers bij de bloeddonoren zijn. Terwijl minoritaire groepen zoals medeburgers van buitenlandse oorsprong, al evenmin dik gezaaid zijn in de populatie van donoren.

Laten we het er dus maar op houden dat die 14,4 % een grove onderschatting is van het werkelijk aantal al besmette landgenoten. Maar representatief? In het secundair onderwijs krijgt je daarvoor een nul bij statistiek.

Wat verder opvalt is dat het brein van de journalisten blijkbaar ophoudt te werken zodra er is gereproduceerd wat de veiligheidsraad debiteert. Zo hoort dat bij een regime van indoctrinatie op zijn Chinees. Nog even en wie het aandurft te denken dat de virologen fouten maken, moet publiek op TV schuld bekennen. Om dan te worden afgevoerd naar een heropvoedingskamp.

De cijfers die worden voorgebracht zijn immers totaal niet te rijmen met de gedachte dat de maatregelen werken. Als de maatregelen werken, dan hebben zij een impact op wat het virus doet verspreiden. Uniform en overal gelijk. Als dat niet zo is, dan zijn er andere drivers die door de maatregelen niet worden gevat.

Het overgrote deel van de maatregelen is in Vlaanderen, Antwerpen, Brussel en Wallonië identiek. En toch zien we in Vlaanderen zo ongeveer ½ van het aantal besmettingen als in Wallonië. Eenzelfde trend is trouwens ook te zien in de overlijdens. Het contrast met Brussel is nog groter. Bijna 3 x meer besmettingen in Brussel. Het excuus een grootstad te zijn geldt ook voor Antwerpen met zijn Antwerps-Marokkaanse huwelijken en Joodse hoempa-hoempa feestjes.

De basisgedachte van onze virologen is dat wanneer we ervoor zorgen dat de jongere bevolking minder besmet raakt, de ouderlingen gespaard zullen worden. Hoe minder besmettingen bij de jongeren, hoe minder besmettingen bij de ouderen. Laten we eens aftoetsen wat de evolutie was van de verhouding tussen de besmettingen tijdens de tweede golf bij de verschillende leeftijdscategorieën. Deze grafiek geeft het % hospitaalopnames vanaf 1 september 2020 weer. De groene lijn zijn de mensen boven 80 jaar. De gele curve is deze van 60-79 jaar. De oranje deze van 40-59 jaar.

Er is een duidelijke neergaande trend tijdens de tweede golf voor alle curves van het aandeel bij de jongeren. En dat over een periode van 4 maanden. Het kan dus niet dat een opwaartse trend bij de ouderen het gevolg is van een opwaartse trend bij de jongeren. Na ongeveer 2 weken zijn zowat alle besmette mensen genezen. Dus zelfs al is er een kleine opflakkering bij de jongeren, dat kan geen 4 maanden verhoging bij de ouderen tot gevolg hebben. Dat ouderen op zich meer in het hospitaal terecht komen, is ook van geen tel. Het gaat om de trends in de curve.

Als het waar zou zijn dat een stijging bij het oudste deel van de bevolking wordt voorafgegaan door een stijging bij de jongeren, dan zou men de trend van de stijging bij de jongeren 2 weken voordien moeten zien. Maar er is alleen maar een dalend aandeel.

De basisgedachte van de maatregelen, met name dat door de jongeren aan beperkingen te onderwerpen, het ouder kwetsbaar deel van de bevolking minder geraakt wordt, is gewoon een fantasie.

Laat ons eens kijken naar de trend in het aandeel van de ziekenhuisopnames bij de jongeren zodra de scholen opengaan en sluiten. Het effect daarvan zouden we moeten zien 2 weken later vanaf de week 38. De 2 blauwe lijnen zijn die van de landgenoten tot 19 jaar.

De verlengde herfstvakantie van 2 november, die dus 2 weken later zichtbaar zou moeten zijn als een vermindering van het aantal opnames bij jongeren vanaf week 47, ziet er als volgt uit.

De dalende trend van voor de herfstvakantie buigt dus gewoon om precies op het ogenblik van de herfstvakantie, tot een stijgende trend van het aandeel hospitalisaties bij de jongeren. Om dan na de 2 weken herfstvakantie, terug de daling in te zetten.

De verlenging van de herfstvakantie heeft gewerkt, heet dat dan.

Wij zijn goed bezig!