De contradictio in terminis van de Belgische virologen. Ze weten helemaal niks.
Steven Van Gucht was gisteren verrassend eerlijk tijdens zijn zoveelste gewauwelsessie in "De Afspraak" door herhaaldelijk dat hij het niet (meer) weet. Van Ranst is het echter zeker. Kappers en schoonheidsalons zijn belangrijke besmettingshaarden. Hen heropenen zou een risico inhouden van 10 000 (!) extra besmettingen per week. Ja, ja. Wij raden u aan de voorspellingen die uit de mond van een viroloog komen die in maart 120 000 Covid-doden in België zag, cum grano salis te nemen.
Een paar weken geleden deed De Morgen, bij monde van Joël De Ceulaer, verslag van een bizar incident in de coulissen van de VRT. Antwerps gouverneur Cathy Berx wilde absoluut met haar mondmasker pronken in de tv-studio, ook al wordt die voldoende geventileerd en zitten de gasten ver van elkaar.
Dat mocht niet van een medewerker. Waarna mevrouw Berx, met haar masker ostentatief aan haar pols vastgemaakt, alsnog aan het debat deelnam. Nadat de journaliste van dienst voor de goede orde ook nog eens omstandig uitgelegd had dat ze normaal gezien een mondmasker draagt.
Sommigen zijn er zodanig op gebrand om te tonen dat ze het dragen van een mondmasker genegen zijn, dat ze er zelfs hun foto op sociale media mee tooien. Dat is dus niet wegens een soort van voodoogeloof dat de kans op besmetting in de reële wereld zodoende kleiner wordt, maar profileringsdrang als gedwee Getuige van Van Ranst.
Het mondmasker heeft met andere woorden een semiotische functie: de personen in kwestie willen tonen dat ze altruïstisch zijn (een mondmasker draag je uiteindelijk vooral ter bescherming van anderen) en/of dat ze zich conformeren aan de mondmaskerplicht. Of ze beschouwen zichzelf als leiders van een groep die het goede voorbeeld moeten geven.
Terwijl de vraag of het mondmasker zo’n magisch middel is tegen de verspreiding van het virus al meermaals door de WHO is weerlegt. Statistische studies lijken overwegend uit te wijzen dat het wel degelijk een significant verschil maakt. Een ‘randomised controlled’ Deense studie dat het de drager ervan maar een geringe bescherming biedt. Opvallend bewijs wordt nu zelfs door de Belgische virologen zelf aangebracht met hun persverklaring van vandaag waarin ze aangeven dat kappers- en beauty-salons plaatsen waren waar veel besmettingen plaatsvonden, toen ze nog open waren. Ook al droeg iedereen daar verplicht een mondmasker.
En er zijn in elk geval tal van problemen en gevaren gemoeid met mondmaskers. Ze bieden enerzijds een zekere bescherming of kunnen dat zeker doen, maar spelen anderzijds het virus ook in de kaart en veroorzaken dus besmettingen.
De voornaamste en tot nog toe genegeerde factor daarbij is niet zozeer dat het mondmasker burgers aanzet tot gevaarlijker gedrag, maar wel dat het overheden, doordat ze de bescherming die het biedt overschatten, inspireert tot een gevaarlijker of zelfs ronduit dwaas pandemiebeleid. Denk maar aan de burgemeester van Sint-Niklaas die mondmaskerplicht in de gemeenschappelijke delen van flatgebouwen. Ook al sta je moederziel alleen in het holst van de nacht in een lift om je vuilzak naar een container te dragen moet je volgens deze burgervader een "mind"kapje op. Op straffe van een politie interventie en dito boete.
Slecht voorbeeld
Wat ons opnieuw bij het mondmaskerincident in de VRT brengt. Joël De Ceulaer is zelf ook een groot voorstander van het dragen van mondmaskers in tv-studio’s. Een dergelijk gesprek is immers bij uitstek iets dat van op afstand kan gebeuren. Wat die mondmaskermilitanten niet lijken te begrijpen, is dat ze door hun handelingen zodoende niet het goede maar (eens te meer) het slechte voorbeeld geven (of zouden geven, mochten ze effectief een mondmasker dragen). Virologen, journalisten en politici geven op die manier openlijk blijk van de onmenselijkheid, tegennatuurlijk karakter en wereldvreemdheid van hun eigen theorieën.
De verzwegen kost van dit “live” onderwijs
Bekeerde Vlaamse politici opperen dat het ook mede ‘dankzij’ het mondmasker is dat we live onderwijs zijn kunnen blijven organiseren. Minister Weyts heeft dat soort onderwijs al gedeeltelijk moeten afbouwen, maar toch blijft hij luidkeels rondbazuinen dat het moet doorgaan onder dezelfde precaire omstandigheden.
Afwachten of het virus hem ook nu weer de mond snoert, en of de Waalse viroloog Marc Wathelet (die in dit verband zelfs de term ‘crimineel‘ gebruikte) opnieuw gelijk krijgt.
Het ethisch vraagstuk
Niemand stelt trouwens de heikele ethische vraag hoeveel honderden doden en chronische Covid-19 patiënten dit soort onderwijs met mondmaskers veroorzaakt of mag veroorzaken. We hebben het hier niet over het feit als zou live onderwijs beter zijn voor de leerlingen en in het bijzonder voor kwetsbare leerlingen (en hun ouders). We spreken over de psychische aanslag op onze jongeren. Wat veroorzaakt het wegvallen van enige zichtbare gezichtsexpressie in toekomstige communicatie. We spreken over aantasting van concentratie door het mondmasker. We spreken van huidinfecties (chronische psoriasis) en een verminderd natuurlijk immuunsysteem dat nefast is voor de weerstand van onze longen tegen allerlei virussen, enz...
We nemen er vergif op in dat de overheid wel degelijk op de hoogte is van deze verborgen kosten van deze onderwijsomstandigheden. Echter de regering gelooft nog steeds niet dat deze crisisaanpak ernstige collaterale schade aan de maatschappij toebrengt en denkt de psychische gezondheid te kunnen kopen via monstersubsidies voor een bezoek aan een psycholoog. Nu men de weg heeft vrijgemaakt voor onbeperkte reclame voor een medisch vaccin oordeelt zij dat verhoogde risico's op verslavingen aan anti-depressieve dan ook maar financieel kunnen worden aangemoedigd met belastingsgeld. En de publiek gefinancierde media verglijden mee in het electoraal opportunisme van onze politici door liever te focussen op illegale coronafeestjes en dito bijeenkomsten van zogenaamde ‘egoïstische’ burgers. Ook hier zet de overheid het mondmasker in als een soort van schaamlapje en is ze ongetwijfeld mede verantwoordelijk voor vele honderden doden en chronische Covid-19 patiënten. Maar tegelijk zijn klaslokalen (en schoolbussen) zoveel veiliger dan kapsalons. Deze overheid verwijt ons te radicaliseren terwijl enkel hun maatregelen radicaliseren.
Paradox van het mondmasker
Verder faciliteert het mondmasker het idee van sommigen die halve (en dus eindeloze) lockdown waarin we verzeild raakten bekritiseren. Ons lijkt het dat het "mind"-kapje een middel is tot indoctrinatie van de gedachte als zou een keiharde of Chinese, maar relatief korte lockdown, in elk geval om tal van redenen een veel betere optie. Die zou liefst voor het hele Europese grondgebied moeten gelden en gevolgd worden door scherpe controles aan de Europese buitengrenzen. Wedden dat de vaccinatie van risicogroepen, in de komende weken en maanden, de logica achter die radicale optie goeddeels onderuit halen.
Over logica gesproken: de virologen zeggen het niet meer te weten en het klinkt ongetwijfeld bijzonder paradoxaal en boud dat uit hun mond te horen. Wij allen bij viruswaanzin hebben al lang de statistieken ontleed en gezien dat de netto-impact van het mondmasker op het aantal besmettingen uiteindelijk negatief zal zijn. In het bijzonder doordat het beschermend effect ervan vaak overschat werd. Het enige wat het mondmasker faciliteert is de indoctrinatie dat we dit op alle vlakken destructief pandemiebeleid zouden moeten aanhouden. Voor welk greater good is ons in ieder geval nog altijd een raadsel.