Zeg nu zelf, we leven in een boeiende tijd! Dames die om religieuze redenen per sé een hoofddoek willen dragen, krijgen zonder probleem toegang tot de kortgedingrechter als hen dat niet toegelaten wordt. Hoogdringend. Maar kinderen van 10 tot 12 die plotseling om volstrekt chaotische redenen een mondmasker moeten dragen in de klas, dat is niet dringend. Zij krijgen geen toegang tot het kortgeding. Van hen wordt verlangd dat ze eerst schade bewijzen alvorens de rechter hen wil horen. Ze moeten maar achteraf, na een jaar of zo, een schadevergoeding vragen.
De Antwerpse kortgedingrechter zond een veertigtal ouders die opkwamen tegen de mondmaskerplicht voor hun kinderen van 10 tot 12 wandelen. Dat de WHO in hoogsteigen persoon melding maakt van een hele lijst van potentiële nadelige effecten, het maakte geen indruk. Dat de ouders zich gehaast hebben om nog voor de eerste schade zich kon voordoen ter preventie al de rechter te vatten: onbelangrijk. De ouders moeten eerst aantonen dat er schade is. Er moet bij wijze van spreken eerst bloed vloeien voor de rechter kan optreden.
Daarbij sluit de rechter zich aan bij de visie van een aantal dromers die denken dat die mondmaskers geen enkel effect hebben. Waar maakt men toch een probleem van? Een kleine moeite tegen een groot gevaar. Nochtans hebben die maskers daadwerkelijk een invloed op het psychisch en fysiek welzijn van kinderen, en volwassenen. Al was het maar dat het voor kinderen belangrijk is zich te ontwikkelen met non-verbale gezichtscommunicatie.
Het politiek correct denken is zover doorgeslagen dat de cavalerie moet uitrukken als er een moslima per se met een hoofddoek wil ronddwalen. Dat mag en dat kan. Geen probleem. Toegang tot de rechter moet er zijn. Daarmee zeg ik niets over het al dan niet terecht zijn van het hoofddoekverbod; dat laat ik hier in het midden.
Maar als kinderen een mondmasker moeten dragen, dan blijft de cavalerie op stal.
Als een mens zonder papieren dreigt te worden uitgewezen, dan rukt de cavalerie uit: plots is er een situatie van uiterst dringende noodzakelijkheid voor de Raad van State. Maar als de mensen massaal in hun kot moeten blijven, dan is die uiterst dringende noodzakelijkheid daar niet. Hetzelfde trouwens voor de procedure bij hoogdringendheid bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Die procedure geldt in de praktijk zowat alleen voor de uitwijzing van personen naar hun land van oorsprong. Niet voor de massale beperkingen van de mensenrechten naar aanleiding van Covid-19.
En wat te denken van de mensenrechtenorganisaties? Als er in het verre buitenland een mens het slachtoffer is van politiegeweld, dan schrijft de hele wereld brieven. Maar als hier ten lande de mensenrechten massaal worden beperkt, en de rechter dat “illegaal” noemt, dan heeft de Liga er geen probleem mee dat de regering vindt dat die illegaliteit zomaar verder kan doorlopen.
De gevoeligheid voor de problematiek van racisme, is er totaal niet als het gaat om de bescherming van de andere mensenrechten. Hetzelfde geldt overigens voor de bescherming van de privacy. Ook daarvoor bestaat een onevenwichtig grote aandacht. Het oorspronkelijk wetsontwerp besteedde bladzijden aan dit mensenrecht. Maar aan de opsluiting van de burger in zijn huis, de avondklok en andere nazi-achtige maatregelen maakte het ontwerp amper een lijn vuil.
Dat wil niet zeggen dat racisme en privacy onbelangrijk zijn. Wel dat we moeten nadenken over een gelijke aandacht voor de andere rechten van de mensen. Meer dan ooit.
Dus, met veel kracht hebben we hoger beroep aangetekend tegen deze beschikking. Laat het Hof van Beroep van Antwerpen zich ook uitspeken over de wettigheid van de maatregelen. Dan zullen er 2 hoven zijn die dit aspect behandelen. Naast de cijfermatige onderbouwing (zie het verzoekschrift hoger beroep).
En, o ja, we hebben meteen aan dat Hof de problematiek van de beschikking van 31.3.2021 voorgelegd. Zijn de kinderen nog verplicht om een mondmasker te dragen als de kortgedingrechter “in het collectief belang” beslist dat de maatregelen buiten toepassing worden verklaard?
Of kan alleen de Liga voor de Mensenrechten afdwingen dat zij zonder mondmasker de straat op mag? En de rest gewoon verder moet doen alsof de maatregelen nog steeds bestaan. Hoe “collectief” is dan nog het belang dat door de Liga werd nagestreefd. “We doen het voor onszelf, maar niet voor een ander?”
____