70.000 doden. Niet door covid maar door de maatregelen. Dat is actueel de collaterale schade in Groot-Brittannië: een oversterfte van 70.000 mensen (1). Dan hebben we het nog niet over de onrechtstreekse schade. We hebben het ook niet over doden die nog moeten komen. De verkortingen van tal van levens. In december vorig jaar geschat op 3 miljoen levensjaren die nog verloren gingen gaan. Relateren we dat aan de 144.000 coronadoden.
De maatregelen zouden dus al 70.000 covid doden en 3 miljoen levensjaren gered moeten hebben, om een positief saldo te krijgen. Terwijl intussen de studies van tientallen wetenschappers aantonen dat de maatregelen niets bijgebracht hebben (2). De conclusie ligt voor de hand: de maatregelen hebben in saldo in de UK 70.000 levens gekost en gaan nog 3 miljoen levensjaren veroorzaken. Minstens.
In België hebben we er in de verste verte geen idee van hoeveel collaterale doden we hebben. In zijn studie over de IFR in België (3) beschouwde prof. Molenberghs de oversterfte en ging ervan uit dat die helemaal aan covid toe te schrijven was. Het zou volgens hem een “goede inschatting” zijn om de collaterale schade die in deze oversterfte zit, als zeer laag in te schatten: "While it may be possible, for example, that some excess deaths are related to other factors, such as lockdown-induced stress, the plausible assumption is made that this effect on mortality is minor”. Tot zover de bijdrage van de Belgische virologen aan de zoektocht naar het aantal collaterale doden. Vrij vertaald: “We don’t give a damn.” Dat zijn dan mensen die moeten zorgen voor onze volksgezondheid.
In Groot-Brittannië pakken ze de problematiek van de onbekende aantallen doden engizins anders aan. De voorbije weken is er over de plas nogal wat ongerustheid ontstaan omdat er recent een abnormale oversterfte is vastgesteld van 10.000 doden in Engeland en Wales alleen al (4). Op een paar weken tijd. Er zijn ook covid-doden gevallen maar die zitten hier niet in. Het gaat over doden door andere oorzaken. Geen mens die weet waar die nu vandaan komen. Maar de Britten blijven niet bij de pakken zitten. Ze gaan dit probleem onderzoeken. Prof. Carl Heneghan (Oxford, evidence based medicine), een criticaster van de maatregelen met een uitstekende reputatie, gaat uitzoeken wat er aan de hand is.
Ook in Nederland en in Europa in zijn geheel, is er een oversterfte vastgesteld, vooral in de groep tussen 18 en 64. Prof. Molenberghs wuift de mogelijkheid dat dit door de vaccins komt weg, omdat de ouderen meer zijn gevaccineerd en de verhoogde sterftecijfers zich eerder voordoen bij de jongere generatie (5). Een redenering die op het eerste gezicht plausibel lijkt, als we ervan uitgaan dat de verschillende generaties op dezelfde manier reageren op het vaccin. Maar is dat zo zeker? Is het een vaststaand gegeven dat op elke leeftijd op dezelfde manier wordt gereageerd op het vaccin. Per definitie niet, want de risicobeperking op overlijden door covid is merkelijk lager voor de oudere generatie dan voor de jongere. In de UK hebben de oudste mensen nog maar 2,5 x minder kans op overlijden, terwijl bij de jongere dat verschil in kans veel groter is.
Er bereiken ons uit de hospitalen van verschillende zijden berichten dat er vooral bij jongere mensen o.a. cardiovasculaire problemen worden vastgesteld. Soms in zeer weinig voorkomende combinaties. Zoals overlijdens van jongere mannen die eerst een pneumonie doen en vervolgens een hartaanval. Of dat met de vaccinatie te maken heeft, is niet duidelijk. Het uitgangspunt van de artsen is dat hen is meegedeeld dat de gevolgen van de vaccins zich maximaal tot 5 weken na het vaccin manifesteren. Dus gaan de dokters er d’office van uit dat wat later gebeurt niet veroorzaakt wordt door een vaccin. Zij melden het gebeuren dus ook niet als een bijwerking. Wat dan weer de bewering ondersteunt dat er geen bijwerkingen zijn meer dan 5 weken na vaccinatie. Een hond die in zijn eigen staat bijt en blijft ronddraaien.
Het blijkt ook geen sinecure te zijn om na te gaan of er daadwerkelijk een verband is met vaccinatie van maanden geleden. Bij een autopsie, zo lieten wij ons vertellen, is er niet veel bijzonders te zien in zo’n gevallen. Dus de vraag is hoe het verband met vaccinatie kan worden vastgesteld op langere termijn.
De oplossing ligt in de retrospectieve analyse die zeer dringend moet gebeuren. Daarbij wordt nagegaan, achteraf, nu dus, hoeveel meer bepaalde ziektes die tot overlijden aanleiding geven zijn voorgekomen na de start van de vaccinatie. In deze groepen kan worden onderzocht wie gevaccineerd was en wie niet, en of de betrokkene besmet is geweest door covid of niet. Want het is ook mogelijk, theoretisch, dat covid zelf aanleiding zou kunnen geven tot deze bijkomende problemen.
Een overheid die zichzelf respecteert en met alle mogelijkheden rekening houdt, bestelt nu onmiddellijk zo’n studie. Dat is gewoon van levensbelang. Als jonge mensen risico lopen om een ziekte door te maken en te overlijden in gevolge vaccins, dan moeten we dat snel weten. Omgekeerd, als deze oversterfte niet komt door de vaccins, dan is dat op zich ook geruststellend. Het is dus simpelweg in het belang van iedereen dat hierin zo snel mogelijk duidelijkheid komt. De tijd dringt. Het moment nu laat toe om de studie al te doen, terwijl we inzicht kunnen krijgen in wat er in de toekomst eventueel kan worden vermeden. Wachten we nog een paar maanden, dan zijn we waarschijnlijk te laat.
Dus, een dringende oproep aan de Belgische en Europese autoriteiten: onderzoek zo snel mogelijk op een ernstige manier wat er aan de hand is met de oversterfte in Europa en waarom we signalen krijgen uit de ziekenhuizen dat er meer jongere mensen doodgaan.
Of zijn alleen nog maar de covid-doden belangrijk?
Michael Verstraeten
______
2/ Zie o.a. de 3 voornaamste studies en een seminarie van Ioannidis: