Het was alweer een bewogen dag op twitterland. Omdat de regering het vertikt om de mensen juiste informatie over de vaccinatie voor kinderen te geven, hebben we zelf meegewerkt aan het openen van een debat daarover. In essentie is de vraag naar vaccinatie een vraag naar risicoafweging. Dat is wat de tekst die onder impuls van onze vrienden van Factor-V werd gepubliceerd, heeft gedaan. De mensen laten denken over de voor en nadelen, over de risico’s en de baten van de vaccins voor hun kinderen.
Maar specifiek bij kinderen is er nog iets meer aan de hand. Centraal in het debat zou moeten staan dat de wil van de kinderen zelf niet volkomen is. Zij zijn nog niet in staat een “informed consent” te geven. Kinderen vaccineren is hen onze wil opleggen. Onze wil die hun fysieke integriteit aangaat. Kinderen kunnen zelf die keuze niet maken. De morele vraag naar de vaccinatie van kinderen verdient nog meer aandacht dan de epidemiologische kwestie.
Het zijn deze jonge mensen die nog niet zelf een keuze kunnen maken, die we nu verplichten door de keuze van hun ouders, om “de wereld te beschermen”. Zoals Frank Vandenbroucke dat stelt. Inderdaad, vaccins voor kinderen zijn niet daar om de kinderen zelf te beschermen. Hoe krampachtig men dat ook probeert aan te tonen. De vaccins zijn bedoeld om de “groepsimmuniteit” te bekomen. Om de viruscirculatie te verminderen en zo de ouderen te beschermen. De kinderen moeten dus ongevraagd hun lichaam ter beschikking stellen voor de maatschappij.
Of dat werkt en zin heeft, is een discussie waard, maar hier gaat het over iets anders. Relevant is de vraag of wij, volwassenen, ons het recht kunnen toe-eigenen om kinderen te verplichten zich te vaccineren “voor een ander”. Hoe je het ook draait of keert, vaccinatie brengt risico’s met zich mee. Risico’s die belangrijk kunnen zijn voor individuele kinderen. Ja kinderen kunnen myocarditis opdoen, of andere niet ongevaarlijke aandoeningen. Ja, er gaan kinderen sterven door vaccins. En daar komt het probleem wel echt aan de oppervlakte. Is het moreel verantwoord een gezond kind te vaccineren als het daardoor een kans loopt op ernstige ziekte of zelfs de dood? Is het daarbij relevant dat die kans op overlijden zeer klein is? Neen.
Hoe klein deze kans ook is, dit is niet moreel verantwoord. De ene mens kan niet voor een andere mens kiezen iets te moeten ondergaan dat tot zware ziekte of de dood kan leiden. Ook niet als het erom gaan volwassenen te beschermen. Ook niet als de kans dat een kind een zware ziekte krijgt door covid groter zou zijn dan een zware ziekte door een vaccin. Covid is nog altijd een natuurlijke ziekte. Uitleggen aan een kind dat het moest een zware ziekte doormaken, of uitleggen aan de familie dat een kind dood is door een vaccin, maar dat voor het “hogere goed” die vaccinatie nodig zou zijn geweest, is niet te verantwoorden.
Laat het mij even zo duidelijk uitdrukken: we gaan geen kinderen doodspuiten of opzadelen met serieuze hartproblemen, om ons, volwassenen, te redden. Ook al vallen de mensen niet “bij bosjes” neer door de vaccins. Zoals Marc Van Ranst dat ooit een zei.
Diezelfde Van Ranst citeerde in HLN vandaag een “wetenschappelijk” artikel uit Scientific American. Grappig, want S.A. is geen wetenschappelijk tijdschrift maar het Amerikaanse EOS. Volgens hem toont dat artikel aan dat vaccins voor kinderen niet gevaarlijk is. Hieronder drukken we een stuk van de tekst van dit artikel af. Wat blijkt? Er is een theoretisch model gemaakt (geen echte cijfers dus, maar weer eens voorspellingen) waarin staat dat als de effectiviteit van de vaccins hoog is, er veruit meer risico’s zijn aan covid dan aan vaccinatie. Maar als de effectiviteit van de vaccins niet zo hoog is, dan is er meer gevaar door de vaccins. Deze studie is er niet gekomen rekening houdend met omikron. De effectiviteit van de boosters lijkt daar 37 % te zijn, zo leerde een recente Canadese studie. Ver onder de 70 à 80 % in de studie waarnaar S.A. verwijst. Bovendien werd ook geen rekening gehouden met de mindere dodelijkheid en de mindere risico’s bij omikron. De hele opzet van de studie staat hierdoor op de helling.
Immers, als inderdaad de effectiviteit van de vaccins met omikron behoorlijk lager is, en als de risico’s op ernstige ziekte door omikron behoorlijk lager is, dan gaan de reële bijwerkingen van vaccins relatief in belang sterk toenemen.
Wat in elk geval vaststaat, dat is dat er door vaccins bijwerkingen zijn. En die kunnen zeer ernstig zijn voor kinderen. Ook al komen ze “niet bij bosjes” voor. Wie wil zijn kind injecteren met een product dat zulk een bijwerkingen heeft? Tenzij het uw intentie is om van uw kind een held te maken.
____
Extract uit Scientific American
