Wie wil ons nog redden? ____
Van Ranst wordt op Black Friday de nieuwe voorzitter met dienst “chez les marcassins de l’humanité”, in de nieuwe Risk Assessment Group (RAG) , en dit is geen verspreking noch vergissing.
Volgens de ziekenhuizen hebben we zeer weinig bandbreedte om de mens te redden (lees: snel die vaccinatiepas), de steunpilaren van onze economie staande te houden en zo onze welstand vrijwaren is volgens hen niet essentieel. Hoe dat dan wel moet gebeuren, anders dan het parlement te bevolken met rapalje, wordt door de klinische fanatici minder duidelijk aangegeven. Maar besef dit: de nood is hoog, het water staat ons aan de lippen, de bestendiging van de lockdown zou voor onlusten zorgen bij de middenstand door de massamigratie van Belgische shoppers naar de buurlanden. En nog belangrijker voor de Belgische virologen: het zou complottheoretici kunnen gaan regenen.
In conclusio: nog één veiligheidsraad, uiteraard deze van 26 november, scheidt ons van Armageddon. Maar is dat zo? Is dat werkelijk zo? Het antwoord daarop is uiteraard veel en veel genuanceerder en het probleem veel en veel complexer dan de ideologie van een zootje virologische intellectuelen die ooit tot een wereldbrand heeft geleid. Laat ons toe, et cela n’engage que nous, een poging te doen enkele elementen van antwoord aan te reiken.
Ab initio dient duidelijk te worden gesteld dat onze democratie, en met haar ons dierbaar samenlevingsmodel, wel degelijk onder druk staat. Zo, het is gezegd.
Het is inderdaad zo dat een al te groot gedeelte van de bevolking deviant gedrag begint te vertonen ten overstaan van wat sinds jaar en dag geplogenheid is in onze contreien, en haaks staat op onze rechtsorde en niet compatibel met onze Belgische grondwettelijke, Europese en universele normen en waarden. Normen en waarden verworven na eeuwenlange strijd, al te veel op gevaar en ten koste van lijf of leven. Deze morele waardenschaal, de bijsluiter van onze maatschappij, mag bijgevolg onder geen enkel, maar dan ook nooit ofte nimmer onder geen enkel beding in vraag gesteld worden.
Niet vanuit een culturele achtergrond, niet vanuit een filosofische, niet vanuit een godsdienstige, niet vanuit een raciale maar ook niet vanuit een virocratische.
De remedies van Van Ranst en consoorten zijn immers ook niet onmiddellijk addenda aan het EVRM. Vrijheid, gelijkwaardigheid en goed begrepen solidariteit are here to stay and subsequently not up for discussion.
De volgende stap in deze redenering is dan uiteraard of er dan geen probleem is noch een “sense of urgency”? Het antwoord moet daar ondubbelzinnig en nadrukkelijk: ja zijn.
We verklaren ons nader:
In het recent verleden hadden we weinig of geen objectieve data die de these van al dan niet incompatibiliteit en effectiviteit van de maatregelen en een lockdown in de strijd tegen de pandemie onderbouwden of ontkrachtten. Tot wanneer FVDB, hij kon filosofisch en intellectueel voorwaar familie van de WHO zijn, de Belgische bevolking via een uiterst repressief sanitair beleid uitnodigde deel te nemen om de grondwet, van de door zijn socialistische grootvaders meegecreëerde democratie, bij het huisvuil te zetten.
Hoopvol is wellicht dat een overgrote meerderheid van de stemgerechtigden ook ter urne gaven. Ergo dat deze bevolkingsgroep maatschappelijk geëngageerd is. Een belangrijk electoraal potentieel dus. Het slechte nieuws natuurlijk dat de stemgang ook liet blijken dat de minderheid tegen het uithollen van de grondwet ten behoeve van een virocraat heeft gestemd.
Twee strekkingen die dus volstrekt incompatibel zijn met ons huidig nieuw (ab)normaal samenlevingsmodel. Daarop ent zich op wat een Frans viroloog (Raoult), verwijzend naar Macron, treffend en ironisch omschreef als “ la ségrégation sanitaire” noemt.
Twee perverse “drives”, al dan niet voortspruitend uit al dan niet gerechtvaardigde frustratie, die aan de basis ligt van deviant gedrag dat dan weer een te veralgemeend subjectief gevoel van veiligheid genereert en de weg van de verklikkers plaveit.
Sublimering van de virologische veiligheid en het onvermogen algemene gezondheid ondergeschikt te maken aan de rechtsorde liggen hier aan de grondslag. Akkoord?
Welnu, is dat niet paradoxaal?
Sublimeren virologen aller landen en pluimage dit nieuwe (ab)normaal niet? Ja toch? En loopt de weg daar naartoe grondwettelijk? Niet in België, c.q. Europa.
En wat de plaats van het geloof ten overstaan van de rechtsorde betreft heeft diep Vlaanderen niemand de spreekwoordelijke noch de letterlijke levieten te lezen. Ten bewijze waarvan het nadrukkelijk en duurzaam verzet van de tot het christendom bekende politiek tegen het inschrijven van de scheiding van geloof en staat in de grondwet. Journalisten en links beweren dat voortschrijdend inzicht de pandemie op een natuurlijk demografische wijze en via onderwijs zal verdampen.
Ons standpunt in deze is dat je met democratie dit risico niet kan nemen en je de plaats van van de tweederde meerderheid kiezers die nooit voor een virocratie kozen, en wel zo snel mogelijk, moet consolideren. Dit op zich zou al voor heel wat gemoedsrust zorgen omwille van de wiskundige zekerheid dat de wil om de prioriteit van het virocratisch gebod op de wet te consolideren volstrekt onmogelijk zou zijn in afwachting van, ja precies, het voortschrijdend inzicht.
Wat moet er dan wel gebeuren? Wel Van Gucht heeft gelijk. We moeten de economie openen. Maar dan wel met respect en vertrouwen voor het "gezond verstand" van de middenstand en haar burger, en enkel binnen het ethisch, historisch en grondwettelijk acquis waarvoor zoveel van onze voorouders gestreden hebben en gestorven zijn. Daarover kan en zal nooit nog een discussie gevoerd worden, noch een consessie gedaan.
En onze angstige medeburgers met enkel zouden we willen uitnodigen hun 2000 jaar oude gezondheidsreflexen te willen hernemen. Corona heeft ons geleerd dat de oude grenzen de facto bestaan en ons hebben behoedt van totale uitroeiing. We moeten de virologische zevenmijlslaarzen beheersen voor “the foreseable furure” ons bestaan.
Als het virus inderdaad zo een killer is moeten we ons existentieel omscholen. Maar met openheid van geest, naar economisch gemeenschapsdenken en handelen, naar het gedreven uitdragen van ons democratisch acquis, ons erfgoed van de verlichting.
Door virusrecht begrensde tolerantie en door oprechte interesse geïnspireerde handreiking naar de andersdenkende is de reisgids voor dat voortschrijdend inzicht.
Met zijn allen verder gaan zonder angst om dood te gaan.
Vlaanderen, sinds de nacht der tijden welvarend, werd, bij wijlen eeuwen lang overheerst door heel sterke culturen zonder onze eigenheid te verliezen. Wat zou onze cultuur, onze literatuur, onze muziek geweest zijn zonder al die externe invloeden? Edoch, Vlaanderen bestaat nog, sterker dan ooit en met een eigenheid die niet meer in vraag gesteld wordt.
Neen waarde medeburger, virocratie is niet de juiste weg vooruit en elke vorm van intolerantie, is domheid. En tegen domheid, zo weten we, is geen kruid gewassen.
De dwingende oproepen van de feldwebel vinden hun reden in het besef dat, omwille van een onstuitbaar en onbeheersbaar virus, het tijdsvenster van de virocraten aller landen onherroepelijk stilaan maar zeker sluit. De virocraten hebben hun historische doelen alhier bereikt: het sociaal weefsel van de Vlaamse bevolking ondermijnen en de consolidatie van de schadelijke gevolgen van de bestendigde vijheidsbeperkingen in alle lagen van de maatschappij.
Neen Van Ranst, de RAG is de toekomst niet, maar een reïncarnatie van uw geïdealiseerd verleden. Een gevaarlijk virus uit het verleden, dat we 75 jaar geleden al eens overwonnen hebben, middels een vaccin dat 100% efficiënt en effectief was, is en zal blijven: vrijheid.
Open de economie en vertrouw op het gezond verstand van elke medeburger!