24 februari 2020. Een gemengde commissie van de WHO en China rapporteert dat het “opvoeden” van de bevolking over de covidmaatregelen essentieel is voor het “succes” ervan. Alle overheden ter wereld moesten hun burgers doen denken dat de maatregelen noodzakelijk en effectief zijn. De UNO lanceert een wereldwijde campagne om alle publicaties die niet in overeenstemming zijn met de “wetenschap”, zijnde het standpunt van de WHO, te bestrijden. Sociale mediabedrijven werden ingeschakeld met als gevolg de censuur op o.a. Facebook en Youtube. Tot en met grote wetenschappelijke uitgeverijen schrijven zich in om alles te weren wat tegen de standpunten van de WHO lijkt in te gaan. Nobelprijswinnaar Michael Hewitt is één van de vele wetenschappers die wereldwijd hun artikels geweigerd zien. Waarna wordt beweerd – in België door de staatsvirologen en bijvoorbeeld ook professor Maarten Boudry – dat er een “wetenschappelijke consensus” is. Veel dichter bij de communistische staatswetenschap kan men niet komen. Desalniettemin zullen gaandeweg toch honderden artikels gepubliceerd die de lockdows afkraken tot op het bot. Niet in The Lancet, en niet in Nature, maar in talrijke andere wetenschappelijke tijdschriften. De grootste epidemioloog op aarde, John Ioannidis, zal na eerst te zijn afgekraakt, zwaar worden gerehabiliteerd. Zijn studies met de berekening van de IFR zullen op de lijst met publicaties van de WHO worden gezet.
In België werd de overheidsindoctrinatie opgezet door de “Infocel”. Een adviesorgaan opgezet naast de GEES, de GEMS en o.a. Celeval. Uit de verslagen van deze commissies (https://www.info-coronavirus.be/en/celeval/) blijkt dat deze “infocel” de publieke opinie moest bewerken. Enquêtes werden gehouden over wat u en ik denken. Er werd met gedragspsychologen nagegaan welke psychologische trucks konden helpen om het eenheidsdenken van de overheid in onze hoofden te prenten. Angst verspreiden werd een veel gebruikt middel als basis van indoctrinatie. De grote media hebben zich in deze zienswijze geplooid. Aansluitend bij de stelling van de gemengde commissie in China: als we de bevolking niet opvoeden om de maatregelen in te slikken, vallen er ontiegelijk veel doden. De indoctrinatie als medisch preventiemiddel.
Een dergelijke politiek is vanuit democratisch oogpunt bijzonder problematisch. Het zijn de officiële instanties die bepalen wat de “waarheid” is. Terwijl het pluralisme dat de overheid zou moeten garanderen, totaal opzij wordt gezet. Van de wetenschap mag worden verwacht het debat te houden. Maar ook dat debat werd uitgeschakeld. De politiek zet zich aan de kant voor de “wetenschap” die het verhaal van de WHO bevestigt. De technocratie steekt de kop op. Onder leiding van de WHO die op haar beurt wordt geleid door de voorzitter van de vereniging van de vaccinindustrie, Bill Gates. Wiens medewerkers zelfs zetels bekleden in de beslissende commissies van de WHO. Het zijn uiteindelijk de door Bill Gates ook rechtstreeks gesponsorde virologen en epidemiologen, zoals Neil Ferguson van het Imperial College, die bepalen wat de “waarheid” is waaraan de wereld zich te houden heeft. In België toetst Facebook de “waarheid” uitsluitend aan de overheidsinstellingen Sciensano en de virologen, waaronder Van Ranst en Molenberghs. 2 wetenschappers die klakkeloos de Britse TV en in tweede instantie de Britse epidemiologen à la Ferguson volgen.
De techoncratie aan dergelijke lieden overlaten is gevaarlijk omdat deze zwaar door de vaccinindustrie gesponsorde epidemiologen in het verleden al bewezen hebben om geregeld de bal compleet mis te slaan. Zo heeft Ferguson 500 miljoen doden aan de vogelgriep voorspeld. In 2009 inspireerde hij Marc Van Ranst die kwam zeggen in de kamer dat de varkensgriep de omvang ging hebben van de Spaanse griep. Wat een totale misvatting bleek te zijn. Tot groot ongenoegen van de artsen, die toen nog de ballen aan hun lijf hadden om hem terecht te wijzen. Hetzelfde gebeurde met Sars-Cov-2. De voorspellingen van Ferguson en de WHO dat de intensieve zorgen 30 keer meer patiënten zouden krijgen dan ze aankonden, zijn totaal onmogelijk gebleken. Zijn berekeningen die aanleiding gaven tot de lockdowns, werden door andere wetenschappers met de grond gelijkgemaakt. Al enkele maanden na de lockdowns vroeg de WHO om geen lockdowns meer te doen, omwille van de enorme collaterale schade. Aan het Brits parlement verklaarden de epidemiologen, waaronder Ferguson, dat deze collaterale doden “hun focus niet was”. Zoals in de stallen het aantal collaterale dode varkens dat moet worden geruimd, er eigenlijk niet toe doet. Hun modellen waren bovendien geen voorspellingen maar “oefeningen binnen de assumpties”. Geen van de maatregelen bracht wat ervan werd verwacht. Winkelkarren kuisen, plastic schermen, handen wassen, looplijnen, maskers in het publiek, …. “Vooruitschrijdende inzichten” hebben vastgesteld dat er nooit wetenschappelijk bewijs bestond dat deze maatregelen werkten. Idem voor de sluiting van de winkels, de horeca, de nachtklok en zelfs de lockdowns. Tot en met het rijk van de vrijheid dat ging komen met de vaccins, en daarna ook nog met het Covid Safe Ticket. Was Omikron geen zwakke maar een potige variant geweest, we hadden een gigantische laatste golf gehad. Met massa’s doden.
De overheden hebben wereldwijd zelf 2 jaar lang fake news door de strot van de mensen geduwd. “For the greater good.” Omdat ze dachten doden te sparen. Terwijl het nochtans kenmerkend is voor de wetenschap om in een nieuwe situatie een wellicht verkeerde analyse te maken. Wetenschap evolueert. Het voortschrijdend inzicht was gewoon verwacht. Marc Van Ranst wist op voorhand – en zei dat ook – dat hij later zou weggehoond worden. We herinneren ons allemaal de gewijzigde politiek van Facebook over de rol van het Chinees labo. Eerst werden de berichten dat het virus uit het labo zou kunnen komen ronduit gecensureerd. Om ze daarna toch toegelaten te worden.
Het is niet de taak van de overheid om fake news te bestrijden door zelf berichten te analyseren en te verbieden. Veel te gevaarlijk en deontologisch zowel als democratisch verkeerd. Een overheid geleid door een bepaalde politieke meerderheid, kan nooit de publieke opinie mogen vormen. De overheid moet het pluralistisch debat faciliteren, en zelfs stimuleren. Laat de mensen, de wetenschappers, de journalisten, de commentatoren, maar allemaal het werk doen dat in een democratische samenleving levensnoodzakelijk is. Met name het houden van het debat. Fake news behoort in het publiek debat te worden weerlegd. Als dat debat sterk genoeg is, dan zal de waarheid boven komen. Door het debat niet te houden, de deelnemers aan het debat te framen en in een hoek te zetten, hen te negeren, hun berichten te verbieden en te censureren, bereikt de overheid het tegenovergestelde. De berichten gaan een eigen leven lijden want ze worden publiek niet weerlegd. Er ontstaat wantrouwen ten aanzien van de overheid. Dat wantrouwen wordt nog versterkt omdat het publiek meer en meer vaststelt dat de berichten van de overheid zelf niet juist zijn. Een premier komt leugens vertellen. Beloftes worden keer op keer niet gerealiseerd. Maar wie op voorhand had gewezen op een aantal anomalieën, wordt monddood gemaakt. Dat krijgt geen enkele overheid verkocht. De criticasters krijgen meer geloofwaardigheid dan de bestrijders van fake news. De arbiters van deze wereld worden weggehoond. De pers die meegaat in het kielzog van zo’n overheid, verliest ook elke geloofwaardigheid en verliest meteen ook zijn publiek.
*
De paradox van kruistocht tegen “fake news” is … dat er meer fake news is dan ooit, en dat de impact ervan groter is dan ooit. Dat is niet aan de mensen ten kwade te duiden maar aan de overheid die de mensen fake news in hun hoofden heeft proberen te duwen. En aan de media die zich in deze strategie heeft laten meenemen. Het internet bulkt van de verhalen, filmpjes, teksten en websites die vergeven zijn van onjuiste informatie.
Met de Oekraïnecrisis krijgen de overheden een herkansing. Ook over Oekraïne doen de wildste verhalen de ronde. Vaak ontstaan vanuit een Russisch leger destabiliserende IT-soldaten. Het was al voor Sars-Cov-2 een praktijk van de Russen om het Westen te destabiliseren met valse informatie. Een niet onbelangrijk deel van de mensen die de media hebben verworpen voor hun Coronaverhalen, gaan zo ver om meteen alleinformatie op de grote media te verwerpen. De realiteit wordt het omgekeerde van alles wat er staat geschreven of wordt gezegd. Mensen gaan leven in een totale fantasiewereld. Dit onderdeel van de beweging sluit nauw aan bij de gedachte dat de huidige samenleving zodanig verziekt is, dat alleen nog de bouw van een parallelle samenleving ons kan redden. Een romantische hoop gesteld in een zachte tabula rasa die mensen verleidt om zich buiten de maatschappij te organiseren. Vanuit deze beweging komt er sympathie voor Poetin. Minstens is er nuance, of wordt gevraagd de zaken vanuit zijn standpunt te bekijken. Maar evengoed zijn er stemmen die boudweg ontkennen dat er iets erg gebeurt in Oekraïne. De “MSM” heeft het zodanig verkorven en de werkelijkheid is dan dat de soldaten verbroederen en elkaar bloemen geven. Zo denken intussen een behoorlijk aantal Westerse aanhangers van Poetin.
De overheid en de MSM hebben nu een uitgelezen kans zich te herpakken. Zij zijn het die het pluralistisch debat moeten organiseren, en ja, zelfs aanwakkeren. Laat ze het op TV en in de krant komen uitleggen, de mensen die denken aan de “cabal”, de “deep state” en de rol van Rothschild in de “heroïsche strijd van Poetin tegen het WEF”. Zet hen in een respectvol debat, niet in een framing. Respect voor de mens, maar hard voor de inhoud als die verkeerd is. Laat het debat gaan.
Viruswaanzin is er om te strijden voor mensenrechten. Meer bepaald inzake het coronabeleid. Viruswaanzin is er niet om het debat te voeren over Oekraïne. Daar zijn andere plaatsen voor. Vrijheid van meningsuiting kan niet zonder de vrijheid van de mensen om te luisteren waarnaar ze willen. Niemand kan een ander mens verplichten om naar hem te luisteren of om zijn teksten te lezen. Niemand kan een ander mens verplichten om zijn tuin, zijn huis, zijn auto of zijn website ter beschikking te stellen om boodschappen naar goeddunken op te posten. Er is een recht van vrije meningsuiting. Er is geen verplichting van de weergave van meningen. Dat zou tegen de vrijheid ingaan. Elk van ons mag kiezen wat hij wil publiceren en wat hij wil lezen. Niets belet de mensen om zelf websites te bouwen, op sociale media hun mening te zeggen – of dat zou toch moeten – en op straat te komen. Private personen en verenigingen, zoals Viruswaanzin, mogen voor zichzelf uitmaken wat ze willen naar buiten brengen en wat niet, wat ze op hun website willen zien staan en wat niet. Dat heeft niets met de beperking van vrije meningsuiting te maken.
Wat niet wegneemt dat zelfs al we het niet eens zijn met een aantal commentaren die op de blog werden gepost, we ervoor zullen staan dat de overheid en de grote media het debat rond deze meningen in een geest van pluralisme moeten faciliteren. Iedereen is erbij gebaat dat alle meningen het voorwerp van een debat kunnen en moeten zijn. Of daar dan op den duur nog veel mensen naar willen luisteren, is een andere zaak. Dat moet elk voor zich maar uitmaken.
Laat de strijd tegen fake news dus in de eerste plaats een zoektocht naar de waarheid zijn. Een zoektocht die in een democratische samenleving wordt gevormd door het debat. Niet door scheldpartijen, framing of het negeren van mensen en meningen.
Michael Verstraeten
Voorzitter V.Z.W. Viruswaanzin