Is het onwetendheid of kwaadwilligheid?
Aan al degenen die menen dat zij die weigeren te knielen voor de virocratie, verantwoordelijk zijn voor de verdere vrijheidsbeperkingen, ja zelfs verantwoordelijk zijn voor de 'c*r*nadoden'... Aan al degenen die roepen en smeken om nóg strengere maatregelen en/of strengere bestraffing:
Het zijn niet degenen die aan hun vrijheden en rechten hechten, die u úw vrijheid ontnemen; die wordt u ontnomen door de overheid, omdat u zich die láát ontnemen door die overheid. Zo werkt macht en het misbruik ervan.
De mensen die gehecht zijn aan duur betaalde vrijheden en rechten (waarbij we bijvoorbeeld graag naar het EVRM alsook de BE grondwet verwijzen) en deze niet zo slaafs opgeven, verantwoordelijk stellen voor uw eigen onmacht of, erger nog, voor de doden van het voorbije jaar (waarover veel gezegd kan worden...), is hetzelfde als ieder die ooit eens te snel reed (de meesten van ons dus) verantwoordelijk stellen voor alle verkeersslachtoffers. Het is ongenuanceerd, disproportioneel en volstrekt belachelijk.
Er wordt gesproken over 'gezondheid', doch net als zijn biologische naasten (de mensapen) is de mens een groepsdier voor wie sociale interactie even belangrijk is als voedsel. Sociale isolatie is bijgevolg allesbehalve gezond. Nergens wordt dit aspect naar waarde meegenomen in afweging of debat (er lijkt trouwens geen ruimte voor zinnig debat daarover te zijn). De vraag laat zich stellen: is dit uit onwetendheid, of is dit uit kwaadwilligheid?
Voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid zijn wij zó bang geworden voor de (nochtans natuurlijke en onvermijdelijke) dood, dat wij niet meer durven Leven. Onze artificiële maatschappij heeft ons van het sterven vervreemd, en levensquantiteit blijkbaar in de plaats gesteld van levenskwaliteit. In de hoogdagen van de Zwarte Dood (14e eeuw), een échte epidemische massa-extinctie (ca 30% van de bevolking bezweek), roepen diverse ons overgeleverde volksliederen op om, in de geest van 'Memento Mori' te genieten van het leven. Wat is er gebeurd met de mens dat wij zó gemakkelijk, ten prooi vallen aan aangepraatte hysterie en angst, de ketenen als veilige zekerheid verkiezen?
Dít is echter geen pestepidemie, geen ebola; er rijden geen tientallen lijkenkarren door de straten...
Als we stellen dat ook de verdraaide en de onvolledige waarheid leugens zijn, dan is alles omtrent dit thema een leugen.
Men spreekt over positieve testen, maar zelden of nooit over totaaltesten en dus zelden of nooit over percentages. Meer testen leiden tot meer positieven, minder testen leiden tot minder positieven, leert alleen iets over de evolutie van de testen en niets over de evolutie van de besmettingen.
En dan nog; er wordt met geen woord gerept over de lamentabele betrouwbaarheid van de PCR; zij die besmet waren testen positief, coca-cola test positief, er is een sterk vermoeden dat ook andere aandoeningen (griep? die voor het eerst in een eeuw nergens te bespeuren is ) een positief resultaat opleveren... mensen testen positief die geen enkel symptoom hebben (en bijgevolg niet ziek zijn).
Iedereen die in een ziekenhuis komt, wordt getest Wie bijvoorbeeld in een ziekenhuis komt met een appendicitis, en bij aankomst positief test, die wordt 'ingeboekt' als 'gehospitaliseerde C*VID-patiënte', ook al heeft die geen enkel symptoom.
Let ook hoe de media haar woorden veranderd heeft: 'gestorven aan C*VID' werd 'gestorven met C*VID'; een kleine, maar veelzeggende wijziging...
Indien onze voorgenoemde appendicitispatiënt komt te overlijden, dan komt die in de cijfers 'gestorven met C*VID', wat toch wel minstens een verkeerde voorstelling van de werkelijkheid is.
Bij elke boekhoudkundige fraude door een parastatale of overheidsinstelling zouden redactiekamers te klein zijn. Over het gesjoemel om financiële redenen van ziekenhuizen ivm IC-bezetting, waarbij procedures van opname eerder commercie blijken dan deonthologie, geen woord.
In tussentijd worden zwaarbevochten en duurbetaalde rechten en vrijheden grof geschonden door een steeds dictatorialere overheid en hun willige huurlingen en wordt er met geen woord gerept over vele belangrijke, en nuancerende, aspecten in deze kwestie zoals daar zijn:
- Het psychologische aspect, zowel individueel als collectief.
- Het economische aspect, en in het bijzonder de gevolgen daarvan op lange termijn (lees: de gevolgen voorbij de legislatuur van deze regering - want zelden kijken regeringen naar de gevolgen van hun beslissingen voorbij die grens).
- Het Volksaspect; de omgangsbeperkingen en de (definitieve?) teloorgang van de cultuurhuizen en in de sport zijn een rechtstreekse aanval op de Volkscohesie (die de afgelopen decennia al ernstig uitgehold en verzwakt was).
- De overbelasting van de Zorg. Na jaren bespaard en afgebouwd te hebben in de Zorg zat dat er aan te komen, niet? Is dit de schuld van een virus, van mensen die zich weigeren neer te leggen bij dictatoriale richtlijnen, of van meerdere ministers die jaar na jaar de poten vanonder de stoel die de Zorg is, gezaagd hebben? (Om hem nu nog wat uit te lachen met een éénmalige zakcent waarvan de overheid zichzelf nog snel meer dan de helft toe-eigent.
Erger nog: het dreigen met een lockdown via veel lagere IC quota.
- De relatie van de toenemende vergrijzing van onze bevolking tot de stijgende sterftecijfers. Men vergelijkt met andere landen, doch in die vergelijking vergeet men 2 uitermate belangrijke factoren mee te nemen: gemiddelde leeftijd en bevolkingsdichtheid. Vanzelfsprekend leidt een toenemende vergrijzing tot een stijging in sterftecijfers, zelfs zonder virus. Laten we eens kijken naar de leeftijfdsverwachting hier ten lande, de leeftijden van de overledenen, en óf en in welke mate de 'oversterfte' een effect heeft op de levensverwachting hier ten lande. In geval van een échte bedreigende virale epidemie zou men mogen verwachten dat deze een negatieve invloed heeft op die levensverwachting...
En dan is er de Grote Hoop op het Hemelse Manna: het vaccin en de booster. Beiden ontworpen voor een al lang verdwenen variant.
Toch enige bedenkingen daarbij:
- Het vaccin wordt alleen toegediend omdat de EU overeenkomsten getekend heeft met de fabrikanten dat de fabrikanten niet verantwoordelijk gesteld kunnen worden als het misloopt. Bijgevolg is iedereen een proefkonijn.
- De kans dat 1 vaccin tegen alle mutaties (huidig en toekomstig) werkt, is klein. Wat zeggen de 'experts' daarover? "We denken dat het wel zal werken." Ze weten het dus niet.
- De complicaties op lange termijn van het vaccin zijn onbekend. Het vaccin bevat 2 'nieuwe' bestanddelen, die nog nooit in een vaccin gebruikt zijn, en waarvan men de gevolgen dus niet kan inschatten.
De manier waarop de retoriek omtrent heel deze kwestie (virus / maatregelen / vaccin) gevoerd wordt, is zuivere emotionele chantage. Wie niet blindelings gehoorzaamt, wordt verantwoordelijk gesteld voor de doden. Men komt af met verwijzingen naar menselijk leed, en naar het leed in de ziekenhuizen... Élk menselijk leed is leed, elk verlies een gemis. Dat hoeft niet geminimaliseerd te worden, doch de dood heeft een plaats in álle leven. Op de diensten palliatieve zorgen en IC is het nóóit feest, nooit geweest ook. Alle doden die doorheen heel de geschiedenis gegaan zijn, hebben altijd leed veroorzaakt. Hun dood heeft áltijd een oorzaak gehad... ongeval, zelfmoord, moord, kanker, hart- en vaatziekten, noem maar op... geen van al deze oorzaken heeft ooit zulke schendingen van vrijheden en rechten gerechtvaardigd, en evenmin hoort de huidige dat te doen....
Maar al deze aspecten worden nooit belicht in de overheidsretoriek. In plaats van ratio, context (economische, historische, juridische en psychosociale context bijvoorbeeld), en nuance, lijkt er alleen maar plaats te zijn voor opgeklopte, soms bijna hysterische, emotie, voor angst en repressie.
En dan is en blijft de Grote Vraag: is dit uit onwetendheid of uit kwaadwilligheid?
En intussen brandt Brussel weer, worden onze belastingen vrijelijk uitgedeeld aan instanties en volkeren die absoluut níets met ons Volk - dat werkt voor die belastingen - te maken hebben en verzuipt ons land onder de migratie... En de Vlaming? Die verzet zich niet, want 'de c*r*namaatregelen...'....
Dát is geen ruk geven om de komende generaties en wie dát 'solidariteit' noemt, maakt zichzelf een nobele leugen wijs.
Wij wensen iedereen een zalig Kerstfeest (zonder dampkap)!